0
Dni
@andhis
W roku szkolnym 2012/2013 w naszej szkole realizowany jest program profilaktyki palenia tytoniu „Znajdź właściwe rozwiązanie”
Rys historyczny
Uchwałą nr 35/IV/99 Rady Miejskiej w Bełchatowie z dnia 10 marca 1999 r. utworzono z dniem 1 września 1999 roku miejską jednostkę organizacyjną o nazwie Publiczne Gimnazjum nr 4 w Bełchatowie mieszczące się przy ul. Budryka 7. Pierwszym dyrektorem został P. mgr inż. Grzegorz Malicki.
Budynek szkolny, w którym mieści się nasze gimnazjum oraz Szkoła Podstawowa nr 12 ma bardzo oryginalną architekturę, jest trzykondygnacyjny, łączna długość pawilonów wynosi 130 metrów, a powierzchnia użytkowa 8340 m2. Autorem projektu był inż. Witold Marchwicki.
Uchwałą Nr IX/61/2003 Rady Miejskiej w Bełchatowie z dnia 12 marca 2003 r. nadano naszemu gimnazjum imię Patrona Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.
Dnia 12 czerwca 2003 r. Prezydent Miasta Bełchatowa p. Marek Chrzanowski przekazał naszemu gimnazjum AKT USTANOWIENIA SZTANDARU.
Zarządzeniem Prezydenta Miasta Bełchatowa nr 166/2007 z dnia 16 lipca 2007r. obowiązki Dyrektora Publicznego Gimnazjum nr 4 powierzono P. mgr Annie Szczęsnej na okres 5 lat szkolnych, przedłużając je na kolejne 5 lat w roku 2012.
W marcu 2008r. szkoła zyskała własny HYMN SZKOLNY pt. „Wędrują w chmurach marzenia młodości”
W marcu 2013 r. uroczyście obchodzono 10-lecie nadania szkole imienia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pn. „10 lat z Baczyńskim”.
Teraźniejszość
Obecnie uczniowie mają do dyspozycji 16 sal lekcyjnych - w tym 15 pracowni przedmiotowych m.in. 2 pracownie komputerowe, 2 pracownie języka polskiego, pracownię matematyczną, pracownie językowe – angielskiego/ niemieckiego oraz po jednej pracowni: biologicznej, chemicznej, geograficznej, historycznej, fizycznej, pracownię sztuki i katechetyczną. Posiadamy także obszerną salę multimedialną, pełniącą funkcję czytelni, oraz świetlicę.
Wychodzimy naprzeciw potrzebom edukacyjnym współczesnej młodzieży, dysponując bogatą ofertą edukacyjną. Specyfiką naszej szkoły są jedyne w regionie klasy sportowe – od r. szk. 2003/2004 klasy piłki nożnej, od 2011/2012 klasy piłki siatkowej w ramach Siatkarskich Ośrodków Szkolnych.
Zapewniamy uczniom maksymalnie dobre przygotowanie do nauki na kolejnym etapie kształcenia oraz osiągamy satysfakcjonujące wyniki w egzaminach zewnętrznych oraz licznych konkursach. Staramy się zainteresować młodzież różnorodnymi zajęciami pozalekcyjnymi. Realizujemy innowacje pedagogiczne, prowadzimy bogatą edukację kulturalną.
W szkole prężnie działa Samorząd Uczniowski, organizując życie kulturalne i twórcze, Uczniowski Klub Sportowy "KORONA" oraz Szkolne Koło Wolontariatu.
Kadra Pedagogiczna Publicznego Gimnazjum nr 4 to nauczyciele mający kwalifikacje do nauczania wielu przedmiotów. Większość z nich (ponad 80%) to nauczyciele dyplomowani. Grono pedagogiczne to w tej chwili (2013/2014) zespół 40 nauczycieli tworzących zgodny kolektyw, który solidnie, z poświęceniem podejmuje się obowiązków wychowawczych i dydaktycznych z naszą młodzieżą.
W szkole znajduje się aula na ponad 400 osób, pełnowymiarowa sala gimnastyczna 40 x 18m, sala do zajęć gimnastyki korekcyjnej, biblioteka z czytelnią, świetlica, gabinet pedagog i psychologa, dobrze prosperujący kompleks kuchenny z jadalnią, sklepik-bufet szkolny.
Obok szkoły 4 grudnia 2008r. zbudowano kompleks sportowy w ramach programu „Moje Boisko. Orlik 2012”, na który składa się: boisko do piłki nożnej z bieżnią 400 metrów i urządzeniami lekkoatletycznymi, rzutnie, skocznie, kort tenisowy, boisko do piłki koszykowej, ręcznej i siatkowej. Stadion przyszkolny to obiekt będący „kuźnią” wielu sukcesów sportowych, potwierdzonych licznymi dyplomami i pucharami.
Więcej szczegółowych informacji z bogatego życia szkolnego
użytkownik znajdzie, otwierając kolejne zakładki.
Zapraszamy!
Uchwałą Nr IX/61/2003 Rady Miejskiej w Bełchatowie z dnia 12.06.2003 nadano naszemu gimnazjum imię patrona Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Dnia 12 czerwca 2003 roku Prezydent Miasta Bełchatowa p. Marek Chrzanowski przekazał naszemu gimnazjum AKT USTANOWIENIA SZTANDARU.
Krzysztof Kamil Baczyński (pseudonim Jan Bugaj) urodził się 22 stycznia 1921r. w Warszawie. Ojciec - Stanisław - był krytykiem literackim, publicystą, historykiem literatury, jedną z ciekawszych postaci dwudziestolecia międzywojennego. Matka - Stefania z Zieleńczyków, miała nieprzeciętne uzdolnienia humanistyczne i literackie, znana była ze swej działalności oświatowo-pedagogicznej. Był chłopcem wątłym, od dzieciństwa chorował na gruźlicę, był dręczony atakami chronicznej astmy, miał problemy z sercem. W 1943 roku w wierszu Rodzicom sam o sobie napisał:
A otóż i macie wszystko.
Byłem jak lipy szelest,
na imię mi było Krzysztof
i jeszcze ciało - to tak niewiele
Nie szukał przyjaciół i kolegów, był samotnikiem i w większej grupie czuł się źle. Był świadomy swej odrębności i wyjątkowość, spotykał się z niezrozumieniem ze strony kolegów i nauczycieli. Krzysztof był przeciętnym uczniem. Chodził do szkoły elitarnej, jednej z najlepszych w Warszawie - do Liceum im. Stefana Batorego. W gimnazjum poważnie zajął się twórczością poetycką. Miał również zdolności plastyczne. Maturę zdał tuż przed wybuchem wojny. Pierwsze cztery tygodnie września 1939r., stanowiły nie lada wstrząs dla Krzysztofa. W tym czasie miał już w dorobku szereg młodzieńczych wierszy. Latem i jesienią 1940r. ukazały się jego tomiki poetyckie. Każdy z nich zawierał siedem wierszy i każdy został odbity w siedmiu egzemplarzach. Wiersze z tego okresu mają różnorodny charakter. Wojna wdzierała się w ludzkie życie dniem i nocą. Ten nastrój napięcia oddają utwory Krzysztofa, nawet te, które dalekie są od jakiegokolwiek opisywania rzeczywistości. Większość z nich powstała w 1940 i 1941 roku. Zetknięcie się Krzysztofa z literatami starszego pokolenia przyniosło mu satysfakcję. Doczekał się pierwszego uznania. Nawiązał kontakt między innymi z: Jarosławem Iwaszkiewiczem czy Jerzym Andrzejewskim. Doceniono od razu jego ogromny talent. Wejście w kręgi literackie odbywało się poprzez kontakty osobiste, jak i przez wspólną pracę nad wydawnictwami podziemnymi. Fakt uznania wpłynął na rozwój młodego poety. Wiersze Baczyńskiego zaczęły ukazywać się w antologiach i poeta otrzymał za nie pierwsze, skromne honoraria. Rok 1942 był w życiu Krzysztofa rokiem przełomowym. Ożenił się z Barbarą Drapczyńską, córką znanego w Warszawie właściciela drukarni, czarującą, inteligentną i pełną osobistego wdzięku dziewczyną. Do niej właśnie Baczyński kierował swoje erotyki, jej poświęcił utwór Kołysanka.
Ułóż wezbrane oczy w kołysce,
ciało na skrzydłach jasnych demonów,
wtedy przepłyniesz we mnie jak listek
opadły w ciepły tygrysi pomruk.
piracji, do śmiałych akcji, do wydawania nielegalnych czasopism. W tajnej podchorążówce otrzymywał bojowe przeszkolenie, które potem miało zaowocować w dniach powstania. Wszystko to oczywiście znalazło swoje odzwierciedlenie w wierszach i poematach. W poezji Baczyńskiego odnajdujemy gorycz doświadczeń, zmarnowaną młodość, rozczarowanie i przerażenie światem, a z drugiej strony romantyczny, ofiarny patriotyzm i walkę o zachowanie pionu moralnego. Na miesiąc przed powstaniem przeszedł wraz z podchorążym Morsem z batalionu "Zośka" do batalionu "Parasol", gdzie miał być zastępcą dowódcy plutonu. W lipcu 1944r. Jerzy Zagórski zaprosił Krzysztofa wraz z żoną na kilka dni do Wieliszewa. Tam wśród sosnowych lasów w widłach Wisły i Bugo-Narwi, odpoczywali przez parę dni. Krzysztof Kamil Baczyński poległ 4 sierpnia 1944r. około godziny 1600 na powstańczym posterunku w pałacu Blanka. Została mu poświęcona tablica pamiątkowa na Placu Teatralnym. Grób poety znajduje się na Powązkach Wojskowych.
0
Dni
0
Godziny
0
Minuty
0
Sekundy